Als we het veld op komen in Ouwe Syl geloof ik in onze kansen. De eerste wedstrijd hebben we maar net verloren en toen was het ‘een hoeke’ koud, daar houden wij in Holwerd niet van. Vandaag is het weer goed en ik zie mogelijkheden om drie puntjes te pakken. Egbert maakt veel doelpunten en zelf heb ik ook al drie keer weten te scoren tegen Ouwe Syl. Het gaat gebeuren. De scheidsrechter is helemaal uit Uithuizermeeden gekomen. Gelukkig is hij mooi op tijd. Onze trouwe supporters zijn er ook en dus ‘gaat het aan’. Ouwe Syl is duidelijk meer aan de bal maar dat wisten we. Wij gooien de bal liever lang en hopen dan op de lengte van Egbert of iemand anders die een goal wil maken. De Sylsters hebben een linksbuiten die het vandaag op de heupen heeft, wat is die man rap. Richard Malda, onze rechtsback heeft de broek vol. Als dit maar goed komt. Keer op keer wordt hij uitgespeeld. Ik sta vlak bij hem en spoor hem aan maar het helpt niet echt. Ouwe Syl heeft meer goede spelers. Ook een paar hele jonge bazen. Op de rechterkant zie ik een manneke die ze Dirk noemen, die kan ook ‘verhipte’ hard lopen. En de spits is sterk aan de bal…. Dit wordt niet makkelijk. Ze krijgen dan ook een paar dotten van kansen. Sybren weet tot nu toe zijn goal schoon te houden. Maar het duurt niet lang. Dan wordt de bal door de aanvoerder van Ouwe Syl door het midden gegeven, de jonge Dirk lijkt aan de bal te komen maar Otto Hiddema redt. De tweede bal is echter voor een ander jong baaske, ze noemen hem Ruben, hij is er als de kippen bij en bluft onze middenvelder af, en ja dan schiet die dekselse kwajongen ook nog beheerst binnen en staan we potjandorie zomaar achter, 1-0. We moeten wat veranderen. Dit houden we niet vol. Malda heeft de broek vol. En daar gaat hij weer, Matthijs, de linksbuiten van Ouwe Syl komt op mij af, ‘oei, die kin hurd drave’, eerst gaat hij mij voorbij en dan Malda. Maar Richard is er klaar mee en deelt uit. Op de rand van het strafschopgebied geeft hij de buitenspeler een flinke schop. Oei denk ik, als dit maar geen rood wordt, gelukkig valt dat mee, het had zomaar gekund. Het wordt slechts geel. De vrije trap is kansrijk maar gaat er niet in. Sybren klaart de zaak. We hebben nog geen kans gehad, ‘dit mat oars’. Dus geef ik een seintje naar de kant. ‘Waarm rinne!’ We moeten de bakens verzetten. We komen niet bij de goal. En achterin staan die gasten gewoon sterk te verdedigen, geen doorkomen aan. Voetballend gaat het vandaag niet lukken, misschien met een vrije trap of een corner. Wie weet kan dat ons helpen. En ja hoor daar krijgen we zomaar een vrije trap, ter hoogte van de dug-out. We pompen de bal er hoog in. Helaas is de keeper alert. Vlak daarna een corner. ‘Pomp de bal der mar in’ en zo gebeurt het. Het is chaos troef in het strafschopgebied en ja dan hebben beide partijen een kans. Wij ook en die gebruiken we. Een scrimmage, de bal komt hoog voor, de verdedigers krijgen de bal niet weg, de keeper ook niet, en dan lijkt het een eigen goal maar we tellen hem voor Sjoerd Visser, het is 1-1. Niet verwacht, maar wel gekregen. Wy binne och sa bliid. De duels worden pittiger, ik vind dat wel mooi want daar zijn we goed in. Dan kruipen we vlak voor rust door het oog van de naald. Een corner van de spits komt op de kop van de centrumverdediger, Sybren is wel lang maar kan niet bij de bal, hij valt op de lat, gelukkig, dat gaat maar net goed. Het is rust, ik hoop dat ik wat kan veranderen.
In de tweede helft krijgen we hetzelfde beeld. Veranderen van speelstijl is niet makkelijk. De Sylsters hebben steeds de bal. Ik zelf probeer de linksbuiten in toom te houden, je moet je taak kennen als trainer. Gaatjes vullen waar dat moet of waar het nodig is. De linksbuiten heeft echter peper in zijn kont, hij vliegt me telkens voorbij. Ik word er gek van. Ouwe Syl wisselt. Een jonge baas voor een jonge baas. Sam voor Dirk. Ze willen de punten in Ouwe Syl houden maar dat willen wij niet. Dan krijgt Egbert een gele kaart, de aanvoerder van de gasten wordt onderuit geschoffeld. Soms mat je der wat hurder in! Wij krijgen ook kansjes en stel dat er strakjes eentje in gaat? Dan kan het zomaar zijn dat wij spekkoper worden. Al weer krijgen we een corner en Egbert kopt de bal op de lat, in de rebound wordt hij van de lijn gehaald. Het had gekund. Ouwe Syl is wel beter maar daarom kunnen wij de puntjes wel meenemen. Weer wordt er gewisseld en al weer een jonge baas voor een jonge baas, Jelmer voor Ruben. Opnieuw komen we met de schrik vrij. Een vrije trap van de spits (goede trap heeft hij), hij legt de bal op de kruin van die kale, oudere speler, hij kopt uitstekend maar tegen de lat. ‘Harrebarre’, hoor ik hem zeggen. We hebben geluk. En dan krijgen we mijn moment. Ik ga mee met de aanval en krijg de bal ingespeeld ongeveer op de zestien, ik heb ruimte, dit kan het doelpuntje worden en stelen we de overwinning. Ik kijk, richt en shit, ik schiet over. Wat jammer, dit was de kans! Pitertje, Piterje, do okse, denk ik bij me zelf. En ja dan krijgen we het deksel op onze neus. De vele aanvallen leiden uiteindelijk tot doelpunten. De spits speelt de aanvoerder aan, de bal komt op de paal en daar is die snelle buiten weer, ik kan het zo snel niet volgen. De aanvoerder laat de bal keurig voor zijn jongere broertje en die schiet hard binnen, Sybren zakt door de hoeven, 1-2. We hebben nog een minuut of zes te gaan. De Sylsters krijgen meer kansen, er is geen houden aan. We houden de schade beperkt. In de laatste minuten weet die kalende middenvelder de bal weer bij ‘mijn man’ te krijgen. ‘Do rinst to hurd, ik kin dy net hâlde, ferrekte jonge’ denk ik bij mij zelf. En daar gaat hij en met links schiet hij de bal langs Sybren, het is 1-3. De kopkes geane del. We speelden thuis maar de punten blijven in Ouwe Syl.
It leven fan een trainer is net altiid maklik, hjoed wie Ouwe Syl wat better as ús. Nije wike krije wy een nije kâns. Ouwe Syl spilet tiisdei noch tsjin Oostergo. Miskien dat ik der wol efkes hinne gean. Komme jim dan ek?
Supporter Piter.
Foto's staan onder het kopje 'Wedstrijdverslagen'.
